ΤΕΥΧΟΣ 24

Απρίλιος 1990


ΟΙ “ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΙ” ΤΗΣ “ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ”

Το χριστουγεννιάτικο και πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Παρθενίου είναι μια καλοστημένη παγίδα για τους αφελείς Ορθοδόξους Χριστιανούς.

Αποτελείται από ένδεκα παραγράφους. Οι δέκα από αυτές είναι άψογες σαν γνήσιο κείμενο Ορθόδοξου Αρχιερέα. Το δηλητήριο εμπεριέχεται στην ενδέκατη και τελευταία.

“Με θάρρος και αγάπη να οδεύετε για την δημιουργία, όπως θέλησε ο Χριστός μας, μιας καινής γης και καινού ουρανού, κόσμου όμορφου και καλού, ενότητος των λαών, δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους, χωρίς διάκριση καμιά, ελευθερίας, ειρήνης που μας χαρίζει με τα άγια Χριστούγεννα τα Δικά Του” (Βλέπε περιοδικό “Εξωτερική Ιεραποστολή” αρ. 116 Οκτ. - Δεκ. 1989).

Ο κ. Παρθένιος αναφέρεται στην Β΄ επιστολή του Αποστόλου Πέτρου κεφ. γ΄ 9-13 και στην Αποκάλυψη κα΄ 1 και διαστρέφει το νόημα του κειμένου βασιζόμενος στην άγνοια της Αγίας Γραφής, που χαρακτηρίζει τους σημερινούς Χριστιανούς. Γράφει ο Απόστολος Πέτρος:

“Ου βραδύνει ο Κύριος της επαγγελίας, ως τινες βραδύτητα ηγούνται... Ήξει δε η ημέρα Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί, εν η ουρανοί ροιζηδόν παρελεύσονται, στοιχεία δε καυσούμενα λυθήσονται, και γη και τα εν αυτή έργα κατακαήσεται. Τούτων ουν πάντων λυομένων ποταπούς δει υπάρχειν υμάς... προσδοκώντας και σπεύδοντας την παρουσίαν της του Θεού ημέρας, δι’ ην ουρανοί πυρούμενοι λυθήσονται και στοιχεία καυσούμενα τήκεται! Καινούς δε ουρανούς και γην καινήν κατά το επάγγελμα αυτού προσδοκώμεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί”.

Ο Απόστολος μιλάει για την ανάσταση και ανακαίνιση της κτίσεως που θα κάνει ο Κύριος την ημέρα της Δευτέρας και ενδόξου Του Παρουσίας, για μια καινούργια δημιουργία του Θεού, για τη μετάβαση της κτίσεως από τη φθορά στην αφθαρσία, για τη μετατροπή του πρόσκαιρου σύμπαντος σε αιώνιο και άφθαρτο, στο οποίο κατοικεί και βασιλεύει ο Θεός, που είναι αγαθότης, δικαιοσύνη και απολύτρωση.

Για ποια καινή γη και για ποιους καινούς ουρανούς όμως μιλάει ο Πατριάρχης Αλεξανδείας των δύσμοιρων ημερών μας; Μιλάει για κάποιον κόσμο “όμορφο και καλό, ενότητας λαών, δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους, χωρίς διάκριση καμία, ελευθερίας, ειρήνης...” για μια βελτίωση δηλαδή των εγκόσμιων συνθηκών του φθαρτού και μάταιου τούτου βίου όπου βασιλεύει ο θάνατος, για μια καινούργια γη που δε θα είναι έργο της Αναστάσεως του Χριστού, δε θα είναι έργο του Θεού, αλλά του ανθρώπου. Ο δήθεν “Ορθόδοξος” Πατριάρχης δεν οδηγεί τους ανθρώπους στη Βασιλεία του Θεού την αιώνια, αλλά στη βασιλεία του ανθρώπου, που υποσχέθηκε ο όφις στην Εύα λέγοντάς της εκείνο το πονηρό “έσεσθε ως θεοί” (Γεν. γ΄ 5), αυτή τη βασιλεία του ανθρώπου, που η ματαιότητα και η υπερήφανη κενότητα της ανθρωπότητας επεδίωξε μάταια με όλα τα μέχρι σήμερα αποτυχημένα συστήματά της.

Αυτό, όμως, δεν είναι κήρυγμα χριστιανικό, αλλά κήρυγμα σατανικό. Είναι το κήρυγμα των οπαδών της “Νέας Εποχής” που προετοιμάζει τη βασιλεία του Αντιχρίστου.



ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ